geruchten....
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Sabine
16 Januari 2009 | Cambodja, Phnom-Penh
De geruchten kloppen…
Nog even en dan is dit Cambodja avontuur voorbij….
Tot die tijd blijf ik mij laten verrassen door alle gebeurtenissen die alleen hier mogelijk zijn…
Het ontbreken van veiligheidsnormen is daar een aspect van;
een aantal plankjes over water wordt al snel als brug beschouwd waarbij het draagbare gewicht ongelimiteerd is. Voetgangers, fietsers, brommers, tuk tuks, ramoks, auto’s en zelfs met stenen beladen vrachtwagens gaan er overheen. Iedere keer is het weer een uitdaging de overkant te bereiken.. Zo ook een vrijdagochtend, op weg naar een teamvergadering in Kampot. De planken lagen wel erg los, en met een hoop heen en weer geschud bereikte mijn voorwiel, en later ook achterwiel gelukkig de overkant.
Maar hoe zou de situatie ’s middags op de terugweg zijn….?
Het was een wonder; de brug werd zowaar gemaakt!!! Hoera!
Ehhh…maar hoe kwam ik nu naar de overkant?
Van aangegeven omleidingen was geen sprake..
Dan maar het volgen van een fietser die ook graag naar de andere kant wilde.
Dus op mijn Honda in de 2e versnelling via een zandweggetje, door een tuin heen om een rijstveld te doorkruisen en zo toch de andere kant van de brug te bereiken..
Ach, het kan hier allemaal, uiteindelijk zijn er meerdere wegen die naar Rome
(Chhouk in dit geval :)) leiden.
Telkens wanneer ik Chhouk binnenrijd, word ik verwelkomd door kinderstemmetjes uit alle hoeken met een ,, Hallo Sabine” of ,,Suarsadei Sabine”, en zodra ik mijn deuren open doe komt er regelmatig iemand voor een kletspraatje langs. Ook als het iets ernstiger is weten zij me te vinden. Laatst kwam srey Somi ‘s ochtends met een van stress miauwend en trillend katje in haar armen. Ze had hem gevonden, vertelde ze, en legde het beestje op de tegels..
Al miauwend klom hij op mijn schoot waar het zich nestelde. Ja, ik weet hoeveel beestjes zich tussen zijn vacht nog meer op mijn schoot bevonden, kon het echter niet laten het arme beestje te aaien. Spoedig kwamen de andere kinderen ook op het geluid af, en al snel had het nieuws over het katje zich verspreid. Een half uurtje later kwam een kind het katje halen om hem weer terug bij zijn moeder te brengen, en kon iedereen weer verder gaan met dagelijkse bezigheden..
Zoals ik vorig jaar vertelde wordt Oud & Nieuw hier niet gevierd…
Natuurlijk wilden wij deze speciale avond niet zomaar voorbij laten gaan, dus heb ik mijn nagels voor deze gelegenheid speciaal laten lakken en in een bruiloften winkeltje een aantal sterretjes uit een donker hoekje laten halen; beter iets dan niets!
Dus bij deze voor iedereen:
Een inspiratierijk 2009 vol mooie ervaringen gewenst!
Lear hai!
Sabine
Nog even en dan is dit Cambodja avontuur voorbij….
Tot die tijd blijf ik mij laten verrassen door alle gebeurtenissen die alleen hier mogelijk zijn…
Het ontbreken van veiligheidsnormen is daar een aspect van;
een aantal plankjes over water wordt al snel als brug beschouwd waarbij het draagbare gewicht ongelimiteerd is. Voetgangers, fietsers, brommers, tuk tuks, ramoks, auto’s en zelfs met stenen beladen vrachtwagens gaan er overheen. Iedere keer is het weer een uitdaging de overkant te bereiken.. Zo ook een vrijdagochtend, op weg naar een teamvergadering in Kampot. De planken lagen wel erg los, en met een hoop heen en weer geschud bereikte mijn voorwiel, en later ook achterwiel gelukkig de overkant.
Maar hoe zou de situatie ’s middags op de terugweg zijn….?
Het was een wonder; de brug werd zowaar gemaakt!!! Hoera!
Ehhh…maar hoe kwam ik nu naar de overkant?
Van aangegeven omleidingen was geen sprake..
Dan maar het volgen van een fietser die ook graag naar de andere kant wilde.
Dus op mijn Honda in de 2e versnelling via een zandweggetje, door een tuin heen om een rijstveld te doorkruisen en zo toch de andere kant van de brug te bereiken..
Ach, het kan hier allemaal, uiteindelijk zijn er meerdere wegen die naar Rome
(Chhouk in dit geval :)) leiden.
Telkens wanneer ik Chhouk binnenrijd, word ik verwelkomd door kinderstemmetjes uit alle hoeken met een ,, Hallo Sabine” of ,,Suarsadei Sabine”, en zodra ik mijn deuren open doe komt er regelmatig iemand voor een kletspraatje langs. Ook als het iets ernstiger is weten zij me te vinden. Laatst kwam srey Somi ‘s ochtends met een van stress miauwend en trillend katje in haar armen. Ze had hem gevonden, vertelde ze, en legde het beestje op de tegels..
Al miauwend klom hij op mijn schoot waar het zich nestelde. Ja, ik weet hoeveel beestjes zich tussen zijn vacht nog meer op mijn schoot bevonden, kon het echter niet laten het arme beestje te aaien. Spoedig kwamen de andere kinderen ook op het geluid af, en al snel had het nieuws over het katje zich verspreid. Een half uurtje later kwam een kind het katje halen om hem weer terug bij zijn moeder te brengen, en kon iedereen weer verder gaan met dagelijkse bezigheden..
Zoals ik vorig jaar vertelde wordt Oud & Nieuw hier niet gevierd…
Natuurlijk wilden wij deze speciale avond niet zomaar voorbij laten gaan, dus heb ik mijn nagels voor deze gelegenheid speciaal laten lakken en in een bruiloften winkeltje een aantal sterretjes uit een donker hoekje laten halen; beter iets dan niets!
Dus bij deze voor iedereen:
Een inspiratierijk 2009 vol mooie ervaringen gewenst!
Lear hai!
Sabine
-
16 Januari 2009 - 05:15
Sanne Lith:
Hey Sabine,
ik heb nog niet zo vaak op deze website gekeken, maar toen ik de mail zag waar in stond dat je "vakantie" voorbij was moest ik toch even kijken. Hopelijk ken je me nog! Ik zat vroeger met je in B5, maar nu zit ik op de midelbare school. Ik zit op het Berlage Lyceum t.t.o (tweetalig onderwijs)1e klas vwo. Kom je ooit nog een naar de 7e montessori? Laat het me weten, want dan kan ik ook langskomen:D
Veel groetje van Sanne -
16 Januari 2009 - 07:10
Baukje:
Hey Sabine,
Eerder terug? Had het gerucht inderdaad gehoord, maar vertel! Het ligt niet aan de mensen en de mooit omgeving dus, als ik het zo lees. Wellicht tot snel dan, nababbelen met Nicole en JanPiet. Succes nog met het afsluiten en je afscheid! Groet Baukje -
16 Januari 2009 - 08:19
Marianne:
Leuk, weer bericht met mooie foto's. Is het een speciale hanger die Charlene, Mairead en jij omhebben op de foto van jullie drieën? Hoop dat de koeien ook een beetje van de rijst mogen eten, ze blijven er toch maar mager uitzien.
Veel goeds voor dit nieuwe jaar voor iedereen daar en veel plezier, je laatste maanden in Cambodja!(Ben benieuwd hoe de nieuwe brug eruitziet.)
Groeten,
mmm -
16 Januari 2009 - 17:41
Teun Van Gennip:
Heeeeeeey Sabine,
Ik hoorde gister van juf Kim dat je eerder terugkomt!!!!
U komt wel op bezoek he???
Ik heb bijna CITO!!!(zit dus nu in groep 8).
Silas is in groep7 blijven zitten...........
Teun(B5, GR.8) -
29 Januari 2009 - 13:36
Lon:
Hoi Sabine,
't Is al weer een hele tijd geleden, dat ik een berichtje op je site achterliet, wat niet wil zeggen dat ik je vergeten ben. Op oudejaarsdag schreef ik je een bericht, maar, ik denk door technische problemen, mislukte het plaatsen.
Nu dus! Ik heb begrepen, dat je vervroegd terug komt, maar gelukkig spreek je wel over een "Cambodja avontuur" en uit je verhalen proef ik ook dat je blij bent met deze ervaring! Ach ja, je bent niet het type voor achter de geraniums (die trouwens prachtig gebloeid hebben van de zomer in onze Almeerse tuin). Hier in het koude kikkerlandje vriest het nog steeds af en toe, maar van schaatsen is geen sprake meer. Een paar weken geleden nog wel; toen was het hele Weerwater bevroren en kon je er schaatsen: betoverend!
Op school komen spannende tijden: Martin gaat na dit schooljaar met pensioen en er is een commissie ingesteld, die zich bezig gaat houden met de opvolging: iets voor jou?? Niet die commissie, maar de opvolging! Ha, ha, lijkt me stoer!! Nou meid, ik verheug me je weer gauw te zien!
Groet, Lon -
10 Februari 2009 - 08:20
Marianne:
Hai Sabine, ben nog steeds benieuwd naar de brug, is ie klaar, en van hout misschien? Of duurt zoiets veel langer?
Gisteren weer eens iets over Cambodja op een Franse zender gezien, dat gebeurt niet zo vaak. Het ging over mensen in het noorden die vervoer verzorgen over de spoorbaan (richting Thailand) waarover toch bijna geen treinen rijden. Ze deden dat met een soort bamboevlotten op wielen, zoiets heb ik eerder gezien in Donald Duck, maar deze hadden wel een motor en konden 50 km per uur halen. Wat een bijzonder land toch, geniet er nog maar even van.
Groeten,
mmm -
02 Maart 2009 - 07:55
Marianne:
Goede reis Sabine!
mmm -
02 Maart 2009 - 18:54
Lon:
.... en welkom thuis!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
